Duurloopje met ‘marsleider’ John

Vandaag vond ik het weer tijd voor een serieus duurloopje. Na wat korte herstelloopjes van maximaal 10 kilometer was het plan om dit weekend weer eens boven de 20 kilometer uit te komen. Aangezien John, Christel, Marco (also known as ‘Wortel’) en Jolanda ook zoiets wilden lopen was een afspraak snel gemaakt. John zou ons de weg wijzen!

Om 9:00 uur stapte ik de kou en regen in om naar John toe te lopen. Echt vanzelf ging het niet. Ik liep stroef en kwam maar niet op gang. Toen ik bij John naar binnen stapte had ik echt het gevoel dat 15 kilometer vandaag wel eens het maximum zou zijn. Maar goed, eerst maar eens naar Marco en Jolanda lopen, dan zou ik wel verder zien. Samen met Christel, John en Ans gingen we op pad richting het Amaliapark. Ans wilde vandaag wat minder ver en besloot bij het Lint af te slaan.

camera crew

Nadat Jolanda en Marco zich bij ons hadden aangesloten liepen we op commando van marsleider (de aanduidingen die we onderweg voor hem bedachten zal ik heir maar niet noemen) John via de Rijnkennemerlaan  richting de Haarrijnse plas. Om vervolgens de A2 over te steken naar Maarssen waar we via het park en kinderboerderij otterspoor naar de nieuwe fietsbrug richting Haarzuilens liepen.

Rond de 23 kilometer, bij Haarzuilens, kreeg ik het lastig. Hier hadden we de wind vol in het gezicht en begon het hard te regenen, regen die aanvoelde als hagel en pijn deed in mijn gezicht. Ik had het dan ook even gehad en zette nog wat extra aan om snel van de wind en regen in mijn gezicht af te zijn.

samen met ijswortel

Toen we richting het krortjakspad liepen kregen we de wind in de rug en hield het ook op met regenen. Ook had ik hier het doel voor vandaag bijna gehaald. Ik zat inmiddels rond de 25 kilometer en het werd dus tijd om richting huis aan te gaan. Via Vleuten liepen we richting Desto en door naar de Jean Gilbertlaan: “home sweet home”.

Ondanks de regen en wind kwam ik na 30 kilometer voldaan thuis. En had ik genoten van een super gezellige duurloop met John, Christel, Marco en Jolanda. De foto’s zeggen denk ik genoeg!